توصیههای نگارشی: زمان افعال در نگارش علمی
توصیههای نگارشی: زمان افعال در نگارش علمی
توصیههای نگارشی در نگارش علمی بسیار دارای اهمیت میباشد . با ریسرچ یار همراه باشید.
چگونه از زمان مناسب فعل در نگارش مقالات علمی استفاده کنیم.
مؤلفان معمولا درباره اینکه چگونه زمان مناسب فعل را در نگارش علمی انتخاب کنند، دچار تردید میشوند.
در بعضی موارد، انتخاب درست زمان فعل بسیار مشخص است.
ولی در مواردی دیگر، چندین گزینه وجود دارند، و انتخاب درست تنها بستگی به قرارداد دارد.
ابتدا، بعضی پیشزمینهها درباره زمان افعال را در پایین توضیح میدهیم.
معمولا، زمان فعل منعکسکننده زمان انجام آن است:
زمان گذشته نشان میدهد که عمل انجام شده است.
زمان حال نشان میدهد که عمل در حال اتفاق افتادن است.
زمان آینده نشان میدهد که عمل هنوز انجام نشده است.
فعلها همچنین میتوانند در حالت گذشته، حال و آیندهperfect tense صرف شوند،
که در آن فعل بر اساس ارتباط به یک زمان دیگر توصیف میشود.
عنوان
برای بسیاری از ژورنالها، نیاز نیست که عنوان دستنوشته یک جمله کامل باشد، و هیچ فعلی نیاز نیست.
در مواردی که جمله کامل مناسب است از زمان حال ساده simple present برای توصیف یک استنتاج که دستنوشته حمایت میکند، استفاده کنید.
مقدمه
مقدمه معمولا شامل چند زمان فعل میشود که هر کدام مضمونی متفاوت برای جملاتی که همراهشان میآیند ارائه میدهند.
ابتدا، زمانی که واقعیتی که به صورت عمده پذیرفته شده است را بیان میکنید، زمان حال ساده simple present استفاده کنید. مثالهایی از این جملات اینگونه هستند:
“DNA از چهار هسته تشکیل شده است”
یا
“trypanosomes نمایشگاه جهانی ترانس splicing از رونوشت RNA.”
استفاده از زمان حال مشخص میکند که جملات منعکسکننده درک حال حاضر از موضوع مورد بحث است.
بیشتر مقدمهها همچنین شامل ارجاعات به پژوهشهای پیشین میشوند.
زمانی که به یک مطالعه پیشین با نتایجی که هنوز مرتبط هستند ارجاع میدهید، از زمان present perfect استفاده کنید.
(قالبی از فعل که have را به علاوه گذشته بعید دارد، مانند have shown یا have been shown)
این زمان نشان میدهد که عمل در زمان گذشته رخ داده ولی هنوز در زمان حال مرتبط است. عباراتی مانند
“جانسون و همکارانش نشان داده اند که ژن ایکس بخشی از یک اوپرون است”
یا
“رویدادهای غیرمعمول گلیکوسیلاسیون در این سلول ها مشاهده شده است”
مناسب هستند چون پژوهش یا مشاهدات در گذشته انجام شدهاند، ولی نتایج همچنان صحیح هستند.
این زمان همچنین زمانی که اتفاق ر گذشته شروع شده و در حال ادامه مییاد استفاده میشود
((“patients with XYZ syndrome have been surveyed for the past ten years”)
توجه داشته باشید زمان حال در موقعیتی استفاده میشود که نتایجی مشخص،
یا مقالهای فاعل یک جمله باشد. مانند یک فیلم یا کتاب، پژوهشهای منتشر شده همچنان برای بررسی خوانندهها در دسترس هستند،
و بدین ترتیب، یک مقاله به بیان استنتاجش ادامه میدهد.
مثالهای جملاتی درباره پژوهشهای پیشین که از زمان حال استفاده میکنند اینگونه هستند:
“نتایج مطالعه آنها نشان می دهد که دارو بسیار موثر است”
یا
“یک مقاله برجسته از آزمایشگاه اسمیت کشف این اندامک جدید را توصیف می کند.”
در بعضی دیگر بخشهای یک مقدمه، زمان گذشته مورد نیاز است.
زمانی که به صورت مشخص به روشهای مورد استفاده در یک مقاله پیشین اشاره میشود،
زمان گذشته بهترین حالت است. به طور مثال، این جمله درست است:
“اسمیت و اندرسون از ۹۶ باتلاق نمونه برداری کردند و ۱۵۶ گونه اژدهای متمایز پیدا کردند”
یا
“ژن ایکس برای اولین بار در سال ۲۰۰۳ به یک ناکتور شاتل کلون شد.”
به همین صوت، جملاتی که دیگر درست تلقی نمیشوند باید در حالت زمان گذشته بمانند. به طور مثال:
“اعتقاد بر این بود که باکتری ها فاقد اینترون هستند”
یا
“فیزیکدانان اولیه فکر می کردند که الکترون ها در مدارهای تعریف شده سفر می کنند.”
در مواقعی، یک ترکیب از زمانها نیاز است. مانند مثال زیر:
“رابرت کوری [گذشته] پیشنهاد کرد که DNA حاوی سه هلیس است،
اما کار بعدی وجود یک ساختار دو هلیکسی [در حال حاضر کامل] را ثابت کرده است.”
توصیه های نگارشی
در صورت نیاز به مشاوره در زمینه روش نوشتن پایان نامه دکتری با ما در ارتباط باشید.
09354536070
09184885900
